Budynek świetlicy sportowej wraz z zagospodarowaniem terenów sportowo-rekreacyjnych w Żabieńcu k. Piaseczna
Projekt obejmuje zagospodarowanie
przestrzenne terenów sportowo-rekreacyjnych K.S. „Przyjaźń” w Żabieńcu koło
Piaseczno oraz budynku użyteczności publicznej, tzw. świetlicy sportowej.
Teren sportowo-rekreacyjny:
W zagospodarowaniu terenu
wyróżniono 3 główne strefy funkcjonalne:
- strefę klubową zlokalizowaną w
południowej części terenu obejmującą boiska: główne, „orlik” (istniejące ze
zmianą lokalizacji), treningowe (nowo projektowane 17x30m)
- strefę rekreacyjną: w postaci
ogólnodostępnego terenu zieleni w obszarze między projektowanym budynkiem a
ulicą, zawierającym projektowane: strefę relaksu, trawnik, boisko do siatkówki,
siłownię plenerową, plac zabaw, ciągi komunikacji pieszej i rowerowej
- strefę techniczno-komunikacyjną: w obszarze północno-wschodnim i wschodnim
terenu, zawierającą główny wjazd na teren, drogi wewnętrzne, parkingi oraz
istniejącą strefę techniczną.
Budynek został zaprojektowany
na planie zbliżonym do litery „L”. Skrzydło południowe stanowi część klubową budynku
z kawiarnią, zaś wschodnie - część rekreacyjno-sołecką. Obiekt zlokalizowano w
centralnej części terenu. Plan i lokalizacja budynku organizują przestrzeń
otwartą terenu, porządkując ją poprzez nadanie zdefiniowanej geometrii i
kompozycji.
W myśl idei „otwartości”
terenu, cechuje się on łatwą dostępnością. Drogi kołowe zostały zredukowane do
niezbędnej powierzchni pozwalającej na bezpieczny i wygodny ruch. Przelotowy
system głównych traktów służy także komunikacji rowerowej, wpisując się w program
integracji szlakiem rowerowym Żabieńca z
Piasecznem. Szlak ten poprowadzony jest m.in. pod budynkiem, gdzie w pobliżu
strefy rekreacyjnej z kawiarnią zaprojektowano parking dla rowerów.
Ożywieniu terenu sprzyja wreszcie
system ścieżek pieszych łączący atrakcje terenowe strefy rekreacyjnej z
głównymi układami komunikacji terenu.
Projekt zakłada
wprowadzenie w części północnej nasadzeń o charakterze piętrowym (m.in. drzewa,
krzewy, rośliny okrywowe, pnącza, łąka kwietna), opartych na gatunkach
rodzimych o stosunkowo niskich wymaganiach siedliskowych, cechujących się dużą
bioróżnorodnością. Wprowadzone formy zieleni, oprócz funkcji estetycznej, pełnią
istotną rolę ekologiczną (poprawa mikroklimatu, funkcja siedliskowa, baza
pokarmowa).
Planowane zagospodarowanie uwzględnia
potrzebę budowania retencji wodnej m.in. poprzez odprowadzanie wody z
nawierzchni utwardzonych do gruntu, zastosowanie zielonego dachu z nasadzeniami
ekstensywnymi, mającego na celu m.in. spowolnienie spływu powierzchniowego, powierzchniowy
zbiornik infiltracyjny zlokalizowany w zachodniej części terenu opracowania czy
zlokalizowaną przy trawniku rekreacyjnym podłużną muldę chłonną, odbierającą
wodę opadową z pobliskiej nawierzchni i nadmiar wody ze stropu.
Budynek:
Budynek zaprojektowano jako
dwukondygnacyjny bez podpiwniczenia.
Skrzydło południowe (część klubowa)
podzielone jest na 2 strefy: strefa pd., bezpośrednio przy głównym boisku, mieści
trybunę na. 356 miejsc, w tym wydzielony sektor dla 50 kibiców drużyny
przyjezdnej.. Bezpośrednio pod trybunami umieszczono blok sportowo-szatniowy. Skrzydło
wschodnie przeznaczono zasadniczo na strefę rekreacyjno-sołecką. Na parterze
zlokalizowano pomieszczenia świetlicowe, na 1 piętrze - strefę sołtysa i sali wielofunkcyjnej. Strefy
te egzystują niezależnie. Południowo-wschodni narożnik skrzydła zajmuje strefa
administracyjna części klubowej oraz kawiarnia. Zlokalizowano tu również taras widokowy.
Obie strefy (klubowa i rekreacyjno-sołecka) połączone są z dwukondygnacyjnym przeszklonym atrium -
reprezentacyjną przestrzenią budynku
tworzącą wraz z dominującym „kominem” komunikacyjnym – „serce” budynku i jego
funkcjonalny punkt węzłowy.
Architektura budynku nawiązuje do klasycznego modernizmu,
którego tradycja jest silnie czytelna w architekturze Piaseczna (np. Dworzec
PKP). Zielony dach i zieleń pnąca odwołują się do współczesnych nurtów proekologicznych,
zaś bogate zastosowanie przeszkleń elewacyjnych od strony rekreacyjnej ma na
celu „zdematerializowanie” budynku i powiązanie go ze środowiskiem naturalnym
poprzez efekt zacierania granic pomiędzy budynkiem a otoczeniem. Podobną rolę
pełni zieleń pnąca na elewacji pn. części klubowej. Od strony parkingowej
elewacja bardziej „zamknięta”- z oknami, stanowiąca rodzaj symbolicznego
„parawanu” między strefą drogową a rekreacyjną. Przeszklona ściana atrium
informuje o randze tej przestrzeni jako strefy wejścia głównego.
