Doradca Energetyczny - 3 artykuły

Fotowoltaika w architekturze

Zjawisko fotowoltaiczne zaobserwowane przez Becquerela już w 1839 roku stosunkowo od niedawna wykorzystywane jest w architekturze. Systemy PV służące wykorzystaniu tego zjawiska, a przede wszystkim zewnętrzne jego elementy w postaci różnorakich konfiguracji modułów PV, odgrywają coraz większą rolę w kształtowaniu przestrzennym, zarówno budynków mieszkalnych, jak i komercyjnych. Proces integracji fotowoltaiki z budynkiem rozpoczyna się już w fazie przedprojektowej i powinien obejmować: analizę warunków klimatycznych i topograficznych; analizę kontekstu urbanistycznego.Integrację systemu PV z architekturą budynku definiuje rola, jaką system PV, a przede wszystkim moduły PV pełnią w architekturze budynku. Obok podstawowej roli, jaką jest generowanie prądu elektrycznego, można ją sprowadzić do: funkcji estetycznej dualnej funkcji estetycznej i użytkowej.

Aktywne systemy słoneczne - funkcja estetyczna w architekturze-cz.1

Rosnąca popularność tzw. aktywnych systemów słonecznych w Polsce skłania do podjęcia problematyki związków tych rozwiązań z zagadnieniami estetycznymi w architekturze. Analizie poddane zostały systemy kolektorów słonecznych (cieplnych) służące konwersji fototermicznej oraz instalacje fotowoltaiczne (PV) przystosowane do przemiany energii słonecznej na prąd elektryczny. Całkowita odmienność technologiczna tych dwóch typów rozwiązań nie przekłada się w tak dużym stopniu na zagadnienia estetyczne, co w świetle podjętej problematyki umożliwia stworzenie dla nich wspólnego podłoża analitycznego. Wydaje się, że aspekt estetyczny stosowania aktywnych systemów słonecznych wciąż pozostaje w naszym kraju niedoceniany, często nadaje mu się znaczenie marginalne, postrzegając go jako wynikową przesłanek energetycznych, funkcjonalno-użytkowych czy konstrukcyjno-budowlanych. Tymczasem zewnętrzne elementy systemów aktywnych, zwłaszcza kolektory słoneczne i różnorakie formy modułów PV mogą mieć decydujące znaczenie w finalnym wykreowaniu estetycznego wizerunku budynku, co stanowi o istocie architektury jako takiej. Zadaniem architekta jest wskazanie roli aktywnych systemów słonecznych w budynku jako elementów jego funkcji estetycznej. Dla stworzenie możliwie pełnego obrazu tej problematyki wskazana jest analiza wzajemnych relacji pomiędzy funkcją estetyczną budynku a elementami aktywnego systemu słonecznego, które podlegają najsilniejszej percepcji wzrokowej.

Aktywne systemy słoneczne - funkcja estetyczna w architekturze-cz.2

Artykuł stanowi kontynuację problematyki wzajemnych związków pomiędzy aktywnymi systemami słonecznymi a zagadnieniami estetycznymi w architekturze opisanej w cz.1. Analizie poddano najbardziej wyeksponowane elementy systemów, tj. kolektory słoneczne (cieplne) i moduły PV. Zagadnienia estetyczne zdefiniowano w oparciu o równanie Cohena i Christiansena, które określa percepcję informacji jako funkcję trzech części składowych, które stanowią: Isel – informacja selektywna - ma charakter ilościowy i wymierny; może dotyczyć wyczuwania wymiarów, odbioru skali budynku, czy odczytywania powiązań funkcjonalnych między jego strefami; Isem – informacja semantyczna – jest częściowo wymierna; opiera się na odbiorze pewnych znaków i przetwarzaniu ich na informacje Iinw – informacja inwencyjna – jest całkowicie niewymierna; odbierana jest poprzez myśli, odczucia i doświadczenie człowieka; tworzona jest przez symbole o dużym bogactwie znaczeń.

tak: kolorowe i czarno-białe

polski

szczegółowe informacje zawarto w tabelce